Dzień 9

Sobota, 13 sierpnia 2016 · dodano: 19.08.2016 | Komentarze 2

Dzień 9
Pobudka! Patrzę na lewo a jakieś 300 metrów ode mnie stoi Polizei mit Hund!!! Okazało się że barierki które mijałem poprzedniej nocy to ogrodzenie ośrodka szkolenia psów policyjnych. Nie chcąc zostać pozorantem dla wilczura wszamałem szybko pasztecik tak co by mnie piesia nie wywąchała i ekspresowo zwinąłem obozowisko. Jak się załadowałem ze wszystkim na rower Polizei odjechał. Nosz god damn! Śniadanie i pakowanie w stresie. Nic to. Korzystając że spakowany byłem przed 9 tą zerknąłem na mapę, potem na GPS i okazało się że pod ręka mam Berlin a właściwie to jedyne 63 km do niego. Takiej okazji nie mogłem przepuścić. Ruszyłem. Potwierdziła się obiegowa opinia o niemieckich kierowcach. Omijali mnie z co najmniej dwumetrowym dystansem. A przed tym manewrem jeszcze zwalniali. Dziwnie się czułem mając w pamięci polskie mijanie "na gazetę". Dojechałem do Berlina po 12 stej. Z początku miałem obawy jak tu się poruszać ale wystarczyło jedno skrzyżowanie i wszystko stało się jasne. Pasy dla rowerzystów, przejścia dla rowerzystów, światła dla rowerzystów. To wszystko było logicznie pomyślane z myślą o bezpieczeństwie rowerzysty. Do Bramy Brandenburskiej dojechałem w większości drogami dla rowerów. A jeśli już jechałem asfaltem to nie wiem czemu ale czułem się ponad wyraz bezpiecznie. W centrum Berlina masa żeby nie powiedzieć rzesza ludzi i rowerów. Rowery porozrzucane, poprzypinane wszędzie. Ta zbita masa pieszych i rowerzystów na zielonych światłach się rozpierzchała żeby potem gdzieś indziej znów się zbić w konglomerat. Wszystko to odbywało się bezkolizyjnie i bez żadnych pretensji. Pełna kultura kierowców którzy traktują innych uczestników ruchu na równi ze sobą. Aczkolwiek zauważyłem że co poniektórzy berlińscy bajkerzy uprawiali wolną amerykankę jeżdżąc asfaltem zamiast elegancką drogą rowerową. Ale uchodziło im to na sucho i żaden kierowca nie wyrażał swojej dezaprobaty klaksonowaniem tylko grzecznie jechał za bajkerem. Po zwiedzaniu tradycyjny berliński posiłek czyli kebab z kurczakiem od lokalnego turka i powrót częściowo tą samą drogą. Na dokładkę udało się jeszcze dojechać do wcześniej planowanej podnośni statków. Moc atrakcji!!! Nocleg jak zwykle na dziko przy Odrze. Wcześniej zakupy w tym samym sklepie co wczoraj. Na wyjściu gostek na zachodniopomorskich blachach widząc mnie przed sklepem krzyknął złowieszczo "dawaj rower". Ciepłe przywitanie po powrocie do ojczyzny, Yaep!


pierwsze skrzyżowanie gdzieś na przedmieściach Berlina



ruch rowerowy odsunięty od krawędzi żeby być lepiej widocznym dla kierowców


jak dostajemy zielone światło gnamy prosto, jak skręcamy w lewo ustawiamy się grzecznie po prawej stronie w wyznaczonym miejscu i czekamy na rowerowe zielone, zawsze jesteśmy widoczni i nie jesteśmy spychani


socjalistyczna pamiątka - pomnik Ernsta Thälmanna


pomnik pomordowanych Żydów Europy


i spora satysfakcja po dojechaniu do Bramy Brandenburskiej


i zwieńczenie bramy czyli kwadryga z boginią zwycięstwa Wiktorią


pamiątkowa focia


Reichstag


Reichstag noch einmal


tradycyjnie pamiątkowa focia


Białe Krzyże poświęcone uciekinierom z NRD którzy zginęli próbując przedostać się przez mur. Na drugim planie rzeka Sprewa


rowerolandia


a to już podnośnia statków w Niederfinowie